การฝึกฟุตบอลฟิตเนส 5 ประเภท (ผลต่อแอโรบิกฟิตเนส)

การฝึกฟุตบอลสามารถแบ่งออกเป็นหกประเภทหลัก การผสมผสานของการฝึกประเภทต่างๆ เหล่านี้ถือว่าเหมาะสมที่สุดสำหรับการฝึกแอโรบิก การผสมการฝึกแบบเป็นช่วงที่มีการควบคุมกับเกมข้างเล็กถือเป็นแนวทางสมัยใหม่โดยทั่วไปสำหรับฟิตเนสฟุตบอล

• การฝึกอบรมช่วง
• การฝึกสปรินท์ซ้ำๆ
• เกมขนาดเล็ก
• การฝึกความเร็วและความคล่องตัว
• การฝึกอบรมวงจร

การฝึกอบรมช่วง

เป็นที่ยอมรับมาช้านานว่าการฝึกแบบเป็นช่วงเป็นหนึ่งในรากฐานของความฟิตของฟุตบอลในอดีต มีรายงานการศึกษาด้านกีฬาฟุตบอลอาชีพเกี่ยวกับประโยชน์จากการฝึกความอดทนแบบเป็นช่วงเวลา (วงศ์และคณะ, 2010).

นอกจากนี้ การศึกษากับผู้เล่นเยาวชนระดับการแข่งขัน/ระดับหัวกะทิยังแสดงให้เห็นผลการฝึกในเชิงบวกของการฝึกแบบเป็นช่วงที่มีโครงสร้างในช่วงระยะเวลาหนึ่ง (ไชโย et al., 2007, Helgerud, J, 2004). ความทนทานแบบไม่ใช้ออกซิเจนดีขึ้นในโปรแกรมการปรับสภาพ 8 สัปดาห์โดยใช้การฝึกแบบช่วงเวลา (Sporis et al., 2008)

การปรับตัวทางกายภาพที่เห็นในการศึกษาโดย (ฮอฟฟ์ และคณะ, 2002) มีดังนี้: a) VO2max, b) lactate threshold, c) running economy, d) ระยะทางที่ครอบคลุม (6.4-20%) ในการแข่งขัน e) จำนวนการวิ่ง (100%), f) จำนวนการมีส่วนร่วมกับ ball (+24%), g) ความเข้มในการทำงาน h) 200-2400m-tests (4.2-7.9%)

ตัวอย่างง่ายๆ ของการทดสอบการฝึกเป็นช่วงฟุตบอลแบบมีโครงสร้างแสดงให้เห็นว่าการเล่น 4 x 4 เซ็ตที่ 90-95% ของอัตราการเต้นของหัวใจสูงสุดด้วยช่วงเวลาเขย่าเบา ๆ 3 นาที เพิ่มความจุแอโรบิกของผู้เล่นสัปดาห์ละสองครั้ง (Bravo และคณะ, 2007, Helgerud et al., 2001, Impellizzeri et al., 2006). การแสดง 4 x 4 เซ็ตที่ 90-95% ด้วยการเขย่าเบา ๆ 3 นาทีที่ความถี่ที่เพิ่มขึ้นได้แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนถึงการปรับปรุงความสามารถในการออกกำลังกาย แสดงผลประโยชน์ 3-4 ครั้งต่อสัปดาห์ในช่วง 5 สัปดาห์สำหรับผู้เล่น U14 (Sporis et al., 2008). สิ่งเดียวกันนี้แสดงให้เห็นในการศึกษาอภินันทนาการอื่นๆ เป็นระยะเวลานาน (4-8 สัปดาห์) (Dellal et al., 2012, Iaia, FM และคณะ, 2009, Sporis et al., 2008).

การฝึกสปรินท์ซ้ำๆ

ความสามารถในการวิ่งซ้ำ ๆ ในระยะทางที่แตกต่างกันซึ่งเป็นสิ่งสำคัญในฟุตบอล (ฟุตบอล) สำหรับวัตถุประสงค์ในการทดสอบ การวิ่งซ้ำๆ สามารถจำแนกได้เป็นการวิ่งหลายๆ ครั้งโดยมักจะมีระยะเวลาพักฟื้นที่ไม่สมบูรณ์ เนื่องจากการแข่งขันที่คาดเดาไม่ได้ การศึกษาหลายชิ้นสำหรับการฝึกวิ่งซ้ำหลายครั้งได้แสดงให้เห็นการปรับปรุงความทนทานแอโรบิก (Meckel et al., 2009, Mujika et al., 2010, Buchheit และคณะ, 2010). ผู้เล่นเยาวชนยังแสดงความอดทนแบบแอโรบิกที่เพิ่มขึ้นด้วยการฝึกวิ่งซ้ำ 40 เมตรที่ความเข้มข้นสูงสุด (Tonnessen et al, 2011).

เกมขนาดเล็ก

ความเฉพาะเจาะจงของการฝึกฟิตเนสเกมด้านเล็กทำให้เป็นรูปแบบที่เหมาะสำหรับผู้เล่นฝึกซ้อม เกมเล็ก ๆ ที่ควบคุมได้เกี่ยวข้องกับการเคลื่อนไหวของฟุตบอลโดยเฉพาะ และรวมการฝึกเทคนิคและยุทธวิธีและการปรับสภาพเข้าเป็นแบบฝึกหัดการฝึกซ้อมเดียว การศึกษาเกมเล็ก ๆ แสดงให้เห็นหลักฐานของการปรับตัวทางกายภาพต่อไปนี้ในนักฟุตบอลที่เพิ่มความอดทนแอโรบิกอย่างมีนัยสำคัญ (Hill et al., 2009, Mallo et al., 2008). ยังเพิ่มความจุ VO2 Max ทั้งในผู้เล่นระดับหัวกะทิและเยาวชน (Jensen et al., 2007, Chamari et al., 2005) และความเร็วในการวิ่งที่ดีขึ้นที่ lactate threshold (Impellizzeri, et al, 2006). นอกจากนี้ การใช้เกมฟิตเนสเล็กๆ ในฤดูกาลยังส่งผลดีต่อความสามารถในการวิ่งซ้ำ
ข้อเสียของการฝึกฟิตเนสในเกมเล็ก ๆ แสดงให้เห็นว่าไม่สามารถควบคุมอัตราการทำงานของผู้เล่นได้อย่างเต็มที่ การโอเวอร์โหลด การเคลื่อนไหวและความเข้มข้น ลักษณะสุ่มของความต้องการในเกมเล็ก ๆ สามารถควบคุมได้ในระดับหนึ่งเท่านั้น มีการแสดงความยากลำบากในการควบคุมความเข้มข้นในการศึกษา (น้อย 2009). จำเป็นต้องมีการพิจารณาเกี่ยวกับความต้องการตำแหน่งของผู้เล่นในเกมเล็ก ประสิทธิภาพของคู่ต่อสู้ และ/หรือระดับแรงจูงใจ ฯลฯ
ด้วยเหตุผลเหล่านี้ ขอแนะนำให้ใช้วิธีการฝึกฟิตเนสร่วมกันเพื่อพัฒนาระดับความฟิตของผู้เล่นอย่างเหมาะสมที่สุด

การฝึกความเร็วและความคล่องตัว

การศึกษาบางส่วน (ในกีฬาที่คล้ายคลึงกัน) พบความสัมพันธ์ในระดับปานกลางระหว่างการออกกำลังกาย/การฝึกซ้อมที่เน้นความเร็วและความคล่องตัว และการออกกำลังกายแบบแอโรบิกที่เพิ่มขึ้น (Buchheit et al., 2010).

การฝึกอบรมวงจร

การวิจัยด้านการฝึกอบรมที่จำกัดมากขึ้น การศึกษาบางส่วนได้หว่านผลกระทบของการฝึกแบบวงจรฟุตบอลต่อการออกกำลังกายแบบแอโรบิก เห็นการปรับปรุงใน VO2 MAX ทั้งสองหลังการฝึก 20 ครั้ง (การฝึกสองครั้ง/สัปดาห์) เป็นเวลา 10 สัปดาห์ ผู้เล่นทำการวิ่งจ็อกกิ้งเพื่อการฟื้นฟู 3 ชุดที่อัตราการเต้นของหัวใจสูงสุด 70% (ฮอฟฟ์ และคณะ, 2002). Chamari (2005) ยังแสดงผลลัพธ์ที่คล้ายคลึงกันกับการใช้การฝึกอบรมแบบเป็นวงจร